جنوب نیوز: محسن آرمین، فعال اصلاح‌طلب و از دستگیرشدگان فتنه سال 88 به تازگی در بخشی از یک مصاحبه که سایت اعتمادآنلاین آنرا منتشر کرد، در اشاره به طرح راهبردی مجلس در بحث هسته‌ای، با انتقاد از این مصوبه گفته است:
"در حالی که رئیس جمهور جدید آمریکا می‌گوید با رسیدن به قدرت آمریکا را به برجام باز می‌گرداند و حداقل مطمئن هستیم او برخی از تحریم‌ها را لغو خواهد کرد، این قانون دولت را ملزم می‌کند ظرف دو ماه یعنی به محض روی کار آمدن بایدن و بدون کمترین مهلت و فرصتی، اگر تحریم‌ها برداشته نشد دولت غنی سازی را توسعه دهد و تأکید می‌کند تخلف از این قانون، زندان هم دارد. یعنی رییس جمهور و وزیر امور خارجه اگر به این قانون عمل نکنند، تحت تعقیب قرار می‌گیرند و مجازات زندان هم دارند. "
او می‌افزاید: حالا تصور کنید این دولت که نه از حمایت دو قوه دیگر برخوردار است و نه از حمایت شورایعالی امنیت ملی و مجلسش رئیس جمهور و وزیر امور خارجه‌اش را به محاکمه و حبس تهدید می‌کند، می‌خواهد با طرف های خارجی در مورد حساس ترین مساله مذاکره کند و منافع ایران را حفظ کند. [1]
*اطمینان آرمین از لغو برخی تحریم‌ها به دست "جو بایدن" آمریکایی البته در مقابل یک تجربه تست شده قرار دارد و آن برجام است.
برجامی که دولت ایران در صبح روز امضای آن نیز تحریم شد و چند تحریم اسمی لغو شده هم عملا کارا نبود. به نحوی که حتی محمدجواد ظریف از این می‌گفت که ما حتی نمی‌توانیم یک حساب در بانک‌های انگلیسی باز کنیم! [2]
در بحث تحریم‌هایی که در توافقات لغو خواهند شد همچنین جدای از بی‌توفیری بود و نبود این تحریم‌ها، باید دانست که آمریکا با هیچ منطقی حاضر به لغو تحریم‌های روانی مهمی مثل تحریم نفت و یا تحریم تسلیحاتی، هواپیمایی و دارویی علیه ایران نخواهد شد و صرفا حاضر است درباره مقولاتی مثل "تحریم صادرات سنگ‌های قیمتی"! که در توافقات قبلی مورد توافق قرار گرفت؛ به لغو فکر کند. و البته آنهم در حالت نمایشی!
پس بدانیم که اطمینان آرمین همان اطمینانی است که او و امثال او در سال 88 به وقوع تقلب در انتخابات داشتند.
در بحث خالی شدن دست دولت در مذاکره هم بیان این نکته ضروریست که جدای از درست و غلط مصوبه مجلس و یا قدرت تأثیرگذاری کم یا زیاد مجلس در هریک از دوره‌ها اما دولت در ایران یک دولت قدرتمند و مبسوط‌الید است به نحوی که بیش از 95 درصد از اجرائیات و درآمدهای کشور را نیز در اختیار دارد.
چنین دولتی با چنین مختصاتی به راحتی می‌تواند منویات خود را در هر زمینه‌ای به پیش ببرد. همانطور که دولت سابق گفتمان مدیریت جهانی و انسان کامل و دست آخر مذاکره با آمریکا را به پیش می‌برد و کاری به مجلس نداشت و همانطور که آقای روحانی گفتمان برجامی خود را بدون توجه به هشدارهای رهبری و مجلس یازدهم و بی‌اعتنا به خواست و مصلحت مردم همچنان به پیش می‌برد (و البته شکست خورده است).
دقت شود که ادعای اصلاح‌طلبان مبنی بر اینکه سرمایه‌گذاران خارجی با دیدن تنش‌های داخلی و تیترهای تنش‌زای رسانه‌ها به ایران نمی‌آیند نیز یک حرف غلط است زیرا اولا سرمایه‌گذار برای کسب سود حتی به ناامن‌ترین نقاط دنیا هم می‌رود و ثانیا تجربه‌هایی مثل نفت خوش‌طعم لیبی وجود دارد که نشان می‌دهد آمریکا چطور حتی علیرغم اینکه سفیر و چند دیپلماتش در این کشور کشته شدند اما همچنان در لیبی ماند و به مکیدن نفت این کشور برای خود و اذنابش ادامه داد.