این
تنگنای حقوقی برای انگلیس پرهزینه است چراکه نه تحریمهای سوریه و نه
تحریمهای ایران از سوی سازمان ملل نبوده و وجاهت حقوقی ندارند و از آنجا
که در آبهای بینالمللی و به ویژه دولت جبلالطارق صورت گرفته، نگران
واکنش تقابلی از سوی ایران هستند. انگلیسیها برای اینکه حاشیه جدیدی برای
راهزنی دریایی خود دست وپا کنند، عنوان کردهاند اگر ایران گام جدید خود
در بحث هستهای را به اجرا بگذارد و ارزیابی اروپایی از این اقدام، خروج از
برجام باشد، با تکیه بر مکانیزم ماشه، تحریمهای خود را بازخواهند گرداند.
مجموعه این واکنشها، پیام و مفاهیم مهمی را منتقل میکند. اولاً اینکه
انگلیس و اروپا، همانند ترامپ، اجرای یکجانبه و محدودیتهای گسترده را برای
ایران میخواهند و حاضر به اجرای تعهدات برجامی خود نیستند. از سوی دیگر
برای معتبر و مؤثر کردن فشارهای تحریم نفتی امریکا، ناامن کردن کشتیرانی
برای ایران را در آبراههای بینالمللی، مورد آزمایش قرار میدهند، ولی
میدانند که این ماجراجویی انگلیسی، برای انگلیس و غرب بسیار پرهزینه و
بهلحاظ عملی غیرممکن است. یک مصوبه کوچک از دبیرخانه شورای امنیت ملی
ایران برای تحریم کشتیهای انگلیس و امریکا و برخی از کوتولههای منطقه،
تمامی محاسبات و سامانه تجاری و صنعتی و اقتصادی آنها را ویران خواهد کرد.
همه این دستپاچگی انگلیس برای این است که در مقابل گامهای قانونی ایران
در برجام، گزینهای جز تولید تنش و تشنج ندارند و همین امر باید از سوی
وزارت خارجه با سازمانهای بینالمللی و قدرتها و کشورهای دوست، بهعنوان
عامل تنش و تشنج امنیتی جدید در منطقه و جهان مطرح و دنبال شود. خانه
شیشهای انگلیس و امریکا و کوتولههای منطقهای آنها، با اولین تدبیر
قانونی برای مهار اقدامات بیثباتکننده در آبراههای بینالمللی، فرو
خواهد ریخت و نشان دادن عزم جدی ایران برای بازدارندگی و مهار سیاستهای
استعماری و دزدی دریایی، امری ضروری، حیاتی و راهبردی است که باید به فوریت
در دستور کار قرار گیرد.
انتهای پیام/